Hayalle gerçek arasında..

Kafatasıma, bacaklarıma, mideme yangılı bir sancı; bir tutuşup bir yanıyormuş gibi.. Donuk bir uyuşukluk beni aşırı duyarlı ruhsal çöküntü hücreme kapatıyor bir an.

Görmemeli miydim?

Bunca zaman geçmesine karşın saydam bir kapak beni sarmış da, yüzleri benim için hiçbir anlam taşımayan bütün ötekileri dışarıda bırakmış, sana bakıyorum.

Karşımdasın..

Şimdi.. İki dünya arasında duyumsuyorum kendimi; hayalle gerçek arasında.. Yüreğimin tuhaf vuruşunu, hışıltılı soluğumu yatıştırmaya çalışıyorum. Kendimi alıp götürüyor ve yavaş yavaş sana bırakıyorum.

Zamanın görüntüsünü karıştırıyorum, hangisi gerçek? Daha fazla düşünmeme imkan vermeyip, kendimi sana bırakıyorum. Her bakışını, her hareketini zihnime kazıyor ve defalarca şunu tekrarlıyorum: Karıştırmak benim hatamdı, pişmanlık duyumsamıyorum. Yazamıycam diye korkuyorum vs vs..

Şşş sessizlik! Bir dakika..
Seni seviyorum.

12 Mart Perşembe